46 χρόνια πριν…
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοέμβρη 1973, ήταν η κορυφαία στιγμή μιας μεγάλης λαϊκής αντίστασης, στην οποία οι φοιτητές μαζί τους εργαζόμενους αγωνίστηκαν ενάντια στην δικτατορία.Το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», βαθιά διαχρονικό και πάντα επίκαιρο, εξακολουθεί να μας θυμίζει, πως τίποτα δεν χαρίζεται και όλα τα δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες απαιτούν συνεχή και διαρκή αγώνα για να κατακτηθούν.
Σήμερα, λίγους μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ τα δείγματα γραφής της πολιτικής της, είναι πολλά και ξεκάθαρα.
Η άγρια αστυνομική επιχείρηση καταστολής στην ΑΣΟΕΕ, οι συνεχείς επιθέσεις της Κυβέρνησης της ΝΔ απέναντι στο φοιτητικό κίνημα και τις διεκδικήσεις του, με εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» είναι τα πλέον πρόσφατα δείγματα.
Έχει ήδη προηγηθεί μια άνευ προηγουμένου επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους: η διάλυση του ΣΕΠΕ, το πετσόκομμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, του ΟΜΕΔ και όσων εργασιακών δικαιωμάτων διασώθηκαν από τα Μνημόνια, ενώ ταυτόχρονα επιχειρείται η κατεδάφιση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, το ξεπούλημα των δημόσιων κοινωνικών αγαθών και η νεοφιλελεύθερη «ανάπτυξη» που δίνει τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο και στους ξένους επενδυτές υπό την καθοδήγηση του ΣΕΒ.
Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, νεολαία και βρίσκονται σήμερα μπροστά σε μια πολιτικά αδίστακτη Κυβέρνηση, που επιχειρεί να πάρει τη μνημονιακή της ρεβάνς και να καταστείλει με αυταρχισμό κάθε μορφή διαμαρτυρίας και αμφισβήτησης στις σκληρές νεοφιλελευθερες πολιτικές της στην οικονομία, την Εργασία, την Παιδεία, την κοινωνική πρόνοια.
Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται άλλωστε και οι εξαγγελίες της Κυβέρνησης για περιορισμό των διαδηλώσεων και των πορειών. Με την άπλετη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ, προσπαθούν να δημιουργήσουν μια κοινωνία ακίνητη,
φοβισμένη, υποταγμένη, που θα αποδέχεται παθητικά κάθε κυβερνητικό μέτρο στην Παιδεία, την Εργασία, την Οικονομία.
Είναι ξεκάθαρο ότι ζούμε μέρες μιας συντηρητικής δεξιάς παλινόρθωσης της βίας και καταστολής των κοινωνικών αγώνων, του περιορισμού των κοινωνικών δικαιωμάτων και των συνταγματικών ελευθεριών, με σκοπό να περάσουν τα πιο σκληρά αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα.
Την ίδια στιγμή, η ίδια η Κυβέρνηση με την τραγική διαχείριση του προσφυγικού και τις γελοιότητες των πολιτευτών - βουλευτών της, συνεχίζει να εκκολάπτει το ρατσισμό, τη ξενοφοβία, τη βία ενάντια στους πρόσφυγες.
Απέναντι σε όλα αυτά, τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι πρέπει να αποκτήσουν δυνατά αντανακλαστικά και να παλέψουν για αυτό που είναι σήμερα απόλυτα αναγκαίο: την ουσιαστική και ενεργή παρέμβαση του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος, της νεολαίας, του λαϊκού κινήματος, μέσα από τη συγκρότηση ενός ευρύτερου δημοκρατικού αντι-νεοφιλελεύθερου μετώπου: για να μπει φραγμός στο ρατσισμό, το φασισμό και τον εκκολαπτόμενο νεοναζισμό σε όλη την Ευρώπη, ο οποίος έχει στόχο τις εργατικές και δημοκρατικές κατακτήσεις. Για να μπει οριστικό τέλος στα μνημόνια, για την πλήρη επανακατοχύρωση των ΣΣΕ, για την επιστροφή του Κοινωνικού Κράτους, για την οριστική ήττα του Νεοφιλελευθερισμού, σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να διατρανώσουν μαζικά, μαχητικά και ειρηνικά τη θέλησή τους για περισσότερη Δημοκρατία και Αξιοπρέπεια και να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις μνήμης που διοργανώνουν συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι και φορείς.
Χαλκίδα 14 Νοε. 2019.
Από το Γραφείο Τύπου
