ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Η Μεγάλη Εβδομάδα αρχίζει
από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ, όπου τελείται
η Ακολουθία του Νυμφίου, και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο
και είναι αφιερωμένη στα Άγια Πάθη του Ιησού Χριστού.
Ονομάζεται Μεγάλη από την ανάμνηση
των γεγονότων που διαδραματίζονται καθ’ εκάστη
των ημερών αυτής τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικά.
Η Μεγάλη Εβδομάδα λέγεται επίσης και
Αγία Εβδομάδα, σε διάκριση της Καθαρής Εβδομάδας
που είναι η πρώτη εβδομάδα των νηστειών
της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αλλά
και όλων των άλλων εβδομάδων του έτους,
καθώς επίσης και Εβδομάδα ξηροφαγίας
επειδή ακολουθείται αυστηρή νηστεία.
Παλαιότερα ονομαζόταν και άπρακτος
εβδομάς όπου παράλληλα με την αυστηρή
νηστεία συνηθίζονταν και η πλήρης
αποχή από κάθε εργασία.
Το απόγευμα προς βράδυ της Κυριακής
των Βαΐων ψάλλεται ο Όρθρος της επομένης
μέρας της Μεγάλης Δευτέρας, ομοίως συμβαίνει
και με τις υπόλοιπες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος.
Έτσι το απόγευμα κάθε ημέρας τελείται
ο Όρθρος της επομένης.
Αναλυτικότερα για το τι είναι η Μεγάλη
Εβδομάδα και τι γιορτάζουμε κάθε μέρα της:
Μεγάλη Δεύτερα (Βράδυ της Κυριακής των Βαΐων)
Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα Άγια Πάθη
ο οποίος φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά
τον έρριξαν σ’ ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν
το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο
ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο.
Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια
σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον
και ξεράθηκε αμέσως (Ματθ. 21:19, Μαρκ. 11:13).
Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων,
η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο
και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών
καρπών, αρετών. Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του
στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο,
για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί,
αλλά και να τιμωρεί.
Μεγάλη Τρίτη (Βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας)
Η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη ως εξής:
1ον Στις δέκα παρθένες της γνωστής παραβολής του Κυρίου.
Η Εκκλησία μας καλεί να είμεθα έτοιμοι για να υποδεχθούμε,
κρατούντες τις λαμπάδες των αρετών μας,
τον ουράνιον Νυμφίο, τον Κύριον Ιησού,
ο Οποίος θα έλθει αιφνίδια, είτε ειδικά
κατά τη στιγμή του θανάτου μας,
να καλλιεργήσουμε και να αυξήσουμε
τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός.
Μεγάλη Τετάρτη (Βράδυ της Μεγάλης Τρίτης)
Η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στην ανάμνηση
του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου
το Τροπάριο της Κασσιανής
ένα ποίημα υπέροχο και κατανυκτικό.
Μεγάλη Πέμπτη (Βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης)
1ον Της νίψεως των ποδών των Αποστόλων υπό του Κυρίου.
Με τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει σ’ όλους ότι δεν πρέπει
προς τον Πατέρα Του στο Όρος των Ελαιών.
Μεγάλη Παρασκευή (Βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης)
Την ημέρα αυτή τελείται η ανάμνηση των φρικτών
και σωτηρίων παθών του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
και επιτελούμε σύμφωνα με ότι παραλάβαμε
τα γνωστά 12 Ευαγγέλια τα οποία είναι 12 περικοπές
από τα 4 Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου,
του Λουκά και του Ιωάννου.
Οι περικοπές αυτές των Ευαγγελίων
αναφέρονται στα φρικτά πάθη του Κυρίου,
στην Σταύρωση και την ταφή.
Ανάμεσα στο 5ο και 6ο Ευαγγέλιο γίνεται
η Έξοδος του Τιμίου Σταυρού με τον Εσταυρωμένο
από την Αγία Τράπεζα, γίνεται η περιφορά Του
σε όλο τον Ναό και ψάλλεται το
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου».
Μεγάλο Σάββατο (Το Πρωί και το Βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής)
Έχουμε την ταφή του Κυρίου και την Κάθοδο του Κυρίου
την ακολουθία Μεγάλων Ωρών και τον Εσπερινό
της Αποκαθήλωσης όπου ο ιερέας κατεβάζει
τον Εσταυρωμένο από τον Σταυρό
την περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους των πόλεων
ή των χωριών όπου ψάλλονται τα Εγκώμια του Επιταφίου
(Η ζωή εν τάφω, Άξιον εστί, Αι γενεαί πάσαι).
Κυριακή του Πάσχα (Το Πρωί μέχρι και το Βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου)
Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ψάλλεται
ο Εσπερινός της Ανάστασης, λεγόμενη και 1η Ανάσταση
υπό του Πατριάρχου Ιεροσολύμων
πραγματοποιείται η αφή του Αγίου Φωτός
και διανέμεται σε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς
με ψάλλεται το «Δεύτε λάβετε φως»
ο Όρθρος και η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία της Κυριακής του Πάσχα.
Την Κυριακή του Πάσχα το πρωί στις 11:00 π.μ.
τελείται ο Εσπερινός τη Αγάπης όπου αναγιγνώσκεται
το Ιερό Ευαγγέλιο σε πολλές γλώσσες.
Ένας από τους δώδεκα μαθητές του Χριστού,
ο μόνος Ιουδαίος από την Κιριώθ, πόλη της Ιουδαίας,
γιατί οι άλλοι κατάγονταν από τη Γαλιλαία.
Ήταν γιος του Σίμωνα του Ισκαριώτη.
Έγινε μαθητής του Κυρίου, πιστεύοντας
στην κοσμική εξουσία του Χριστού.
Ήταν ο ταμίας των δώδεκα
μαθητών (Ιωάννης 12.6, 13.29).
Υποκριτής και φιλάργυρος πάντα,
προσπαθούσε να κλέβει κάτι από το ταμείο.
Η φιλαργυρία του τον οδήγησε στο σημείο,
ώστε να προδώσει στους αρχιερείς
το δάσκαλό του για τριάντα
μόνο αργύρια (Ματθαίος 26.14-15).
Οι Φαρισαίοι, επειδή φοβούνταν
το λαό, δεν τολμούσαν να συλλάβουν
την ημέρα τον Ιησού και ανέθεσαν στον
Ιούδα να τους υποδείξει τον τόπο
και το χρόνο της σύλληψης.
Αυτό έγινε στον κήπο της Γεσθημανή
μ` ένα φιλί στον Κύριό του (Ματθαίος 26, 49).
Αργότερα, μετάνιωσε για την πράξη του,
λέγοντας πως "αμάρτησα, παραδίδοντας
αίμα αθώου" (Ματθαίος 27.3-4)
και επέστρεψε τα 30 αργύρια.
Ήλθε στο φως μετά από 1700 έτη.
Σύμφωνα με το ευαγγέλιο αυτό
ο Ιούδας δεν πρόδωσε αλλά εξετέλεσε
εντολή του ίδιου του Χριστού.
Το χειρόγραφο χρονολογείται γύρω στο 300 μ. Χ.
Δάφνη Βαρβιτσιώτη
Ιστορικός
ΙΟΥΔΑΣ: ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»;
Με το Πάσχα επί θύραις, επανέρχεται στην μνήμη
όλων η παγκοσμίου εμβέλειας -και μέχρι πρότινος
αδιανόητη- εκστρατεία για την ηθική αποκατάσταση
του Ιούδα του Ισκαριώτου, την οποίαν ενορχήστρωσαν,
τα τελευταία χρόνια, διάφοροι φορείς, φαινομενικώς άσχετοι μεταξύ τους.
Στην Ελλάδα, οι πρώτες σχετικές προσπάθειες εμφανίσθηκαν
στις αρχές της δεκαετίας του 1990,
κυρίως υπό μορφήν τηλεοπτικών συζητήσεων.
Είτε ενεπίγνωστα, είτε όχι, οι συζητήσεις αυτές
εξυπηρετούσαν την εκστρατεία υπονομεύσεως
των ηθικών ερεισμάτων των δυτικών κοινωνιών,
την οποίαν έχουν εξαπολύσει εναντίον τους
οι φορείς της Νέας Εποχής. Και, είτε ενεπίγνωστα,
είτε όχι, οι συζητήσεις αυτές εναπέθεσαν, μέσα στην
συνείδηση του ανυποψίαστου μέσου Έλληνα,
τον σπόρο της σχετικοποιήσεως ενός συμβόλου,
το οποίο αντιπροσώπευε, επί δύο χιλιετίες, τον Υπατο Προδότη.
Με την έναρξη της νέας χιλιετίας, εμφανίσθηκε το περιβόητο
«Ευαγγέλιο του Ιούδα», το οποίο ανέλαβε
την-ανεπίσημη και εκλαϊκευμένη, αλλά πολύ αποτελεσματική-
ηθική αποκαταστάση του Ιούδα.
Εν συνεχεία, την αποκατάσταση ανέλαβαν
πιο επίσημα χείλη, και δη, εκπρόσωποι χριστιανικών ομολογιών.
Ο Βιττόριο Μεσσόρι, επί παραδείγματι, διακεκριμένος συγγραφεύς
του Βατικανού και στενός συνεργάτης των δύο τελευταίων
Παπών,
όχι μόνον απενοχοποίησε τον Ιούδα,
αλλά έφθασε μέχρι του σημείου να τον ηρωοποιήσει:
«…ο Ιούδας δεν ήταν ένοχος. Ήταν απαραίτητος.
Κάποιος έπρεπε να προδώσει τον Χριστό.
Ο Ιούδας ήταν θύμα(!) ενός σχεδίου μεγαλύτερου από αυτόν».
Τι, όμως, οδήγησε ακόμη και έναν εσωκατάκοιλο του Βατικανού
να λησμονήσει, εν έτει 2006, το θεμελιώδες χριστιανικό δόγμα
της ελευθέρας βουλήσεως -ως δώρου αγάπης και ελευθερίας
του Τριαδικού Θεού προς τον άνθρωπο-και να εμφανίσει
τον Ιούδα ως το άβουλο θύμα ενός στυγνού
και απάνθρωπου Θεού, ο Οποίος τον χρησιμοποίησε
ως εργαλείο για την πραγματοποίηση του Σχεδίου Του;
Και γενικώτερα, πως εξηγείται αυτή η γενικευμένη εμμονή
τόσων ανομοιογενών φορέων για την απενοχοποίηση,
ηθική αποκατάσταση και ηρωοποίηση -ή ακόμη και «αγιοποίηση»-
του Ιούδα, με την έναρξη της Νέας Εποχής;
Το καίριο αυτό ερώτημα πρέπει να απαντηθεί για δύο λόγους.
Πρώτον μεν, διότι η όλη εκστρατεία ηρωοποιήσεως – αγιοποιήσεως
αυτού που, εν πλήρει επιγνώσει, επρόδωσε
τον Ίδιον τον Θεόν προκαλεί μέσα στην συνείδηση
των αποδεκτών της την εξής δραματική αλλοίωση:
αντιστρέφει την ουσία αυτής καθ’ εαυτής της προδοσίας,
και μεταλλάσσει κάθε μορφή και έκφανσή της
σε ενέργεια θετική, δικαιολογημένη,
χρήσιμη και απαραίτητη, εφ’ όσον, δι’ αυτής,
ο προδότης υπηρετεί «σχέδιο μεγαλύτερο από αυτόν».
Ο δεύτερος λόγος, για τον οποίον πρέπει να απαντηθεί
το ανωτέρω ερώτημα, είναι ότι, το «όραμα» της Νέας Εποχής-
που οι διάφορες οργανώσεις και ομάδες αποκαλούν και
Εποχή του Υδροχόου, η Χρυσό Αιώνα, η Νέο Χρυσό Αιώνα, η Νέο Κόσμο, η Νέα Αυγή, η Χρυσή Αυγή, η Νέα Γη, η Νέα Εποχή, η Νέα Βασιλεία, η Βασιλεία του Θεού, η Εποχή του Ανθρώπου, η Εποχή του Εωσφόρου κ.α.-
ενέπνευσε και κινητοποίησε εκατομμύρια ατόμων μέσα
στις δυτικές κοινωνίες. Προσφέροντάς τους την
«ηθική μαχητού του Νέου Κόσμου, που μάχεται
για την ευτυχία της ανθρωπότητος»,
το όραμα της Νέας Εποχής ενστάλαξε στους οπαδούς της
την ίδια αλαζονική αυτοσυνειδησία, την οποίαν είχαν ενσταλάξει
στους δικούς τους οπαδούς τα δύο προηγηθέντα ομώνυμα
«οράματα» των απολυταρχικών καθεστώτων του 20ού αι.,
Η μόνη διαφορά είναι ότι, για την πραγματοποίηση
του δικού τους «οράματος», οι «μαχητές»
της Νέας Εποχής εξαπέλυσαν -ενεπίγνωστα, μονομερώς
και εν κρυπτώ και παραβύστω-
έναν αναίμακτο πόλεμο εναντίον του συνόλου
των δομών και θεσμών των ιδίων τους των κοινωνιών,
καταστρέφοντάς τες εκ των ένδον.
Εκτιμώμενο δεόντως, το καταστροφικό τους έργο
διευκολύνεται αθέατα από τους εξουσιαστές
της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, οι οποίοι προσβλέπουν
στην Νέα Εποχή ως τον «μετα – ευρωπαϊκό κόσμο»,
δηλαδή, ως την μεταχριστιανική, μεταθρησκευτική,
ακρατική, αταξική, άνομη και χαοτική παγκόσμια
κοινωνία του μέλλοντος, που οικοδομούν.
Επανερχόμενοι στο αρχικό ερώτημα μας,
σχετικώς με τα αίτια της καινοφανούς εκστρατείας
ηρωοποιήσεως «αγιοποιήσεως» του Ιούδα,
ανακαλύπτουμε ότι, η απάντησις που αναζητούμε
περικλείεται στα εξής απλά λόγια:
«…ουδείς προστατεύει
αφιλοκερδώς τον Ιούδαν.
Κάθε υπέρ αυτού απολογία
αποβλέπει προς ίδιον όφελος»
Με άλλα λόγια, οι συντελεστές της Νέας Εποχής
δεν ηρωοποιούν τον Ιούδα αφιλοκερδώς.
Το όφελος, που αποκομίζουν -εκτός της εμπράκτου
ευνοίας των εξουσιαστών- είναι ότι, εμφανίζοντας
τον Ιούδα ως το «θύμα ενός σχεδίου μεγαλύτερου από αυτόν»,
όχι μόνον απεκδύονται της «προσωπικής τους ενοχής»,
αλλά ηρωοποιούν η «αγιοποιούν» εαυτούς και αλλήλους,
ως τα άβουλα εργαλεία, τα θυσιασθέντα αφιλοκερδώς
για την επίτευξη του Σχεδίου ενός «καλύτερου κόσμου».
Ηρωοποιούν, επίσης, και τις μεθοδείες τους, μεταλλάσσοντάς τες,
από προδοτικές, σε «απαραίτητες»
για την επίτευξη του «Σχεδίου» αυτού.
Αντιστρέφοντας, δηλαδή, την ουσία της προδοσίας,
οι συντελεστές της Νέας Εποχής επιτυγχάνουν
την απενοχοποίηση του συνόλου των υπονομευτικών
και καταστροφικών ενεργειών τους, παρά το γεγονός
ότι τις διέπραξαν με ενδιάθετη βούληση,
δηλαδή, εν πλήρει επιγνώσει. Το όφελος που αποκομίζουν
από την συγκεκριμένη αντιστροφή, είναι ότι,
δι’ αυτής, δικαιώνονται θριαμβευτικά οι μεθοδείες τους,
όπως π.χ.: χρήσις προσωπείου, συγκάλυψις προθέσεων,
διείσδυσις σε οργανισμούς, δομές
και θεσμούς (ακόμα και στην Εκκλησία)
και εκ των ένδον υπονόμευσις, διάβρωσις,
εξασθένισις και αποσάθρωσίς τους, η άλωσις,
αλλοίωσις και σφετερισμός τους· υποκρισία, κρυψίνοια,
ψεύδη και προσποιήσεις, συνωμοτική δράσις
και επιλεκτική αλληλεγγύη, εκμετάλλευσις αδυναμιών,
πρόκλησις η μεγέθυνσις προβλημάτων· παραπληροφόρησις,
είτε δια της προβολής ψευδών στοιχείων και γεγονότων,
είτε δια της αποκρύψεως
ή διαστρεβλώσεως των πραγματικών· συστηματική αποδόμησις
και αντιστροφή αξιών, χειραγώγησις
και εκμαυλισμός συνειδήσεων κ.ο.κ..
Βάσει των ανωτέρω συνάγεται ότι, απεργαζόμενη
την θριαμβική αποκατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη,
του επί 2000 χρόνια συμβόλου της προδοσίας,
η ίδια η Νέα Εποχή προσδιορίζει εαυτήν
ως «Εποχή του Ιούδα».
Αλλά, ως «Εποχή του Ιούδα», η Νέα Εποχή δεν αρκείται
στην αποκατάσταση των συνεργών της, δια του καθαγιασμού τους
και της ηθικής δικαιώσεως της δράσεώς τους.
Επιλέγοντας τον Ιούδα ως τον ήρωα/άγιό της
-ήτοι καθιστώντας τον το νέο πρότυπο ανθρώπου-,
η Νέα Εποχή εναποθέτει στα βαθύτερα επίπεδα της ψυχής όλων μας,
κατά τρόπο αδιόρατο και δόλιο, τον σπόρο της σχετικοποιήσεως
των θεμελιωδών αξιών μας.
Γνωρίζει ότι, ριζώνοντας εκεί, η σχετικοποίησις
θα εκβλαστήσει ως αντιστροφή, η οποία, σταδιακά
και εν αγνοία μας, θα κατακυριεύσει την καρδιά μας
και θα συσκοτίσει τον νού μας, και, τελικώς,
θα διακόψει την διαδικασία αναζητήσεως της προσωπικής ενοχής μας,
που είναι το θεμέλιο της χριστιανικής αυτογνωσίας.
Επιλέγοντας, δηλαδή, τον Ιούδα ως σύμβολο και «άγιό» της,
η Νέα Εποχή αποκαλύπτει ότι, δεν απεργάζεται
την άλωση και καταστροφή μόνον των κοινωνιών μας,
αλλά του ιδίου του Προσώπου μας.
Πηγή: entaksis.gr
Επίσημη ιστοσελίδα του ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ
--------------------------------------------------------------------------------------
ΠΟΣΟΥΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ;
ΒΟΥΡ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΓΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ΣΕ ΓΝΗΣΙΟ ΙΕΡΕΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΑΣ
ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ 30 ΑΡΓΥΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΤΕ
ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΙΜΗΣΗ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ
ΑΞΙΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 300.000 ΕΥΡΩΠΟΥΛΩΝ
ΚΑΤΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ !!!!
ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΙΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΕΑΝ ΣΑΣ ΕΔΙΝΑΝ ΑΥΤΟ
ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ;;
ΜΗΝ ΜΟΥ ΛΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ......
ΦΤΟΥ ΣΑΣ - ΦΤΟΥ ΣΑΣ
ΙΣΚΑΡΙΩΤΕΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ.....
