« Ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχής γιατί μόνο με την κατοχύρωση της ισότητας των φύλων μπορούμε να ελπίζουμε σε μια καλύτερη ζωή, σε ένα καλύτερο κόσμο».
Η 8η Μάρτη έχει καθιερωθεί ως γιορτή της γυναίκας. Αν έτσι το δούμε τότε πραγματικά έχει χάσει το νόημά της αλλά και την σημασία της.
Η γυναίκα και σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο στην περίοδο της κρίσης.
Η νομοθετική κατοχύρωση της ισότητας των φύλων δυστυχώς δεν αρκεί. Απαιτείται διαρκής αγώνας για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων της γυναίκας σε καθημερινή βάση.
ειδικότερα στην παρούσα φάση που ο νεοφιλελευθερισμός στην Ευρώπη και στον κόσμο, είναι κυρίαρχη τάση, το σύστημα αυτό απαιτεί την χειραγώγηση των γυναικών και την εκμετάλλευσή τους με πολλαπλούς τρόπους. Αντιμετωπίζουν στον μισό σχεδόν κόσμο, φτώχια, διακρίσεις και υποχωρούν θεσμικά κατοχυρωμένα κεκτημένα των αγώνων τους.
Οι έμφυλες ανισότητες, οι διακρίσεις, η ανισότητα ευκαιριών, η μη πρόσβαση και οι αποκλεισμοί, παραμένουν δυστυχώς το δεδομένο για τις γυναίκες σε όλους τους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής.
Στην Ελλάδα, η κυβέρνησή μας ψήφισε τον νόμο 4590/19 όπου περιλαμβάνονται διατάξεις που ενισχύουν δικαιώματα γυναικών και μητέρων, ενώ ήδη έχει κατατεθεί στη Βουλή νόμος για την ισότητα των φύλων που την ενισχύει θεσμικά περισσότερο.
Ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχής, γιατί μόνο με την πλήρη κατοχύρωση της ισότητας των φύλων μπορούμε να ελπίζουμε σε μια καλύτερη ζωή, σε αν καλύτερο κόσμο.
