Μιλώντας στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής ως εισηγητής της πλειοψηφίας, κατά τη Β’ Ανάγνωση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας για την ίδρυση του ΝΠΔΔ «Ένωσης Τεχνολόγων Ακτινολογίας – Ακτινοθεραπείας», μετά την τελική παρουσίαση του νομοσχεδίου έκανα μια τοποθέτηση για κάποια από τα ευρήματα της αναθεωρημένης και επικαιροποιημένης μελέτης Λύτρα σχετικά με τη θνησιμότητα των ασθενών με κορωνοϊό.
Αναφέρθηκα, πρώτον, στο γεγονός ότι η θνητότητα στις ΜΕΘ φαίνεται με τη μελέτη αυτή ότι ανεβαίνει ανάλογα με τον αριθμό των νοσηλευομένων, δηλαδή η πιθανότητα να πεθάνει κάποιος ήταν μικρότερη όταν νοσηλεύονταν στις ΜΕΘ κάτω από 400 άτομα και αυτό το νούμερο αυξήθηκε δραματικά όταν ο αριθμός των νοσηλευόμενων στις ΜΕΘ ήταν πάνω από 800. Η μελέτη όμως δεν δίνει εξήγηση που μπορεί να οφείλεται αυτό, θα μπορούσαν να υπάρχουν πολλοί λόγοι, όπως ο υπερβολικός φόρτος εργασίας ή η αυξημένη κούραση που έχουν οι γιατροί.
Δεύτερο βασικό εύρημα είναι ότι η θνησιμότητα αυξάνει στις περιφερειακές πόλεις, γεγονός που είχε αναδειχθεί και στην πρώτη μελέτη και τρίτον, καταδεικνύεται αδρά ότι οι εμβολιασμένοι είχαν κάπως καλύτερη τύχη, όταν νόσησαν.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα αυτά, είπα πως μπορούμε για λόγους εντυπωσιασμού να πούμε για το 97% των ανθρώπων εκτός ΜΕΘ που διασωληνώθηκαν και πέθαναν, αλλά το σημαντικό είναι ότι το 72,7% των ανθρώπων που ήταν μέσα στην ΜΕΘ πάλι έχασαν τη ζωή τους, άρα βλέπουμε ότι είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και υπήρχε ένα γενικότερο πρόβλημα στην αντιμετώπιση της νόσου.
Εδώ μπαίνει και το μεγάλο πρόβλημα του συστήματος υγείας της χώρας μας. Συμφωνούμε εμείς, συμφωνεί το Υπουργείο μας, έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές για αυτό το θέμα και πρέπει τελικά να βρούμε κάποια λύση και νομίζω ότι η λύση πρέπει να είναι συναινετική.
Μίλησα, ακόμα, για την ανάγκη να θεσπιστούν κίνητρα για τους γιατρούς, με αφορμή και το θέμα της έλλειψης αναισθησιολόγων στο «Αγία Σοφία», λέγοντας ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο κίνητρο να πάνε να δουλέψουν σε ένα πάρα πολύ απαιτητικό περιβάλλον, με πολλούς κινδύνους. Όμως και αυτή η κουβέντα για τα κίνητρα, π.χ. αν αυτά θα είναι οριζόντια ή ανάλογα με αντικειμενικά κριτήρια παραγωγικότητας, πρέπει να γίνει συναινετικά και όχι με λογική αντιπαράθεσης και πρέπει όλες οι πτέρυγες να συνεισφέρουν θετικά και εποικοδομητικά ούτως ώστε να βρεθούν λύσεις.
Όσον αφορά την αυξημένη θνησιμότητα στα περιφερειακά νοσοκομεία, είπα πως η ανισότητα αυτή κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη της δημιουργίας ενός πραγματικού υγειονομικού χάρτη στη χώρα μας, με τις αληθινές ανάγκες και την αναγκαία τεχνολογική υποστήριξη, χωρίς μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Θα πρέπει να υπάρχει μια γενική συναίνεση για να μπορέσουμε να πετύχουμε τους στόχους που θέλουμε, με το ανθρώπινο δυναμικό αλλά και τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό ο οποίος θα είναι ανταγωνιστικός στην κοινωνία μας.
