Τις προτάσεις του για την ανασυγκρότηση του ΕΣΥ παρουσίασε ο βουλευτής Ευβοίας της ΝΔ Σπύρος Πνευματικός.
Πρώτο βήμα, όπως είπε, είναι ένας πλήρης υγειονομικός χάρτης, που θα καταγράφει τις ανάγκες του πληθυσμού σε επίπεδο περιφέρειας, περιοχής, πόλης, ώστε να σχεδιαστούν σωστά οι αντίστοιχες υποδομές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Σε επίπεδο πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, πρέπει να δοθεί μεγάλο βάρος στον οικογενειακό γιατρό, ο οποίος θα εξετάζει τον ασθενή και θα τον παραπέμπει στο νοσοκομείο αν χρειάζεται.
Σε ερώτηση σχετικά με τις τοπικές αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσει ο χάρτης αυτός, ο κ. Πνευματικός είπε πως το πολιτικό κόστος δεν πρέπει να μπαίνει στη μέση όταν σχεδιάζεται ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα με πολλαπλά οφέλη για όλο τον πληθυσμό. Εξάλλου, η Νέα Δημοκρατία εξελέγη ως κυβέρνηση με ένα μεγάλο μεταρρυθμιστικό πλάνο που αφορά και το ΕΣΥ και, παρά την πανδημία και τις δυσκολίες, πρέπει να προχωρήσει το σχέδιό της και άμεσα.
Ως επόμενο βήμα, ο κ. Πνευματικός προέκρινε τη σημαντική αναβάθμιση του ΕΚΑΒ, ούτως ώστε να επιτυγχάνονται γρήγορες αεροδιακομιδές και να υπάρχει ένας οργανωμένος μηχανισμός παραλαβής και μεταφοράς τραυματιών και ανθρώπων που έχουν άμεση ανάγκη. Αναφέρθηκε και στο σύστημα υγείας των ΗΠΑ, το οποίο είναι έτσι δομημένο ώστε κανένας ασθενής που μπορεί να φτάσει ζωντανός στο νοσοκομείο να μη χάνεται στο δρόμο. «Δεν νοείται στην εποχή μας να υπάρχουν άνθρωποι που καταλήγουν γιατί δεν προλαβαίνουμε να τους διακομίσουμε στο νοσοκομείο» είπε χαρακτηριστικά.
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Πνευματικός αναφέρθηκε και στη συμμετοχή του στην Επιτροπή Τραύματος, η οποία έχει δημιουργηθεί με την αρωγή του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, υπό την προεδρία του Καθηγητή Ηλία Ντεγιάννη, γιατρού με εξαιρετική εμπειρία, με στόχο την οργάνωση των νοσοκομείων, της Αττικής αρχικά και στην επόμενη φάση της περιφέρειας, ώστε να φτιάξουν εξειδικευμένες μονάδες για τη διαχείριση επείγοντων περιστατικών τραύματος.
Στη συνέχεια μίλησε για την ανάγκη τα δημόσια νοσοκομεία να λειτουργούν ως αυτόνομοι οργανισμοί, με δικά τους έσοδα και έξοδα, με τα οποία να κανονίζουν τις προσλήψεις και τις ανάγκες τους, και να χρεώνουν τις υπηρεσίες που παρέχουν στον εθνικό δημόσιο ασφαλιστικό φορέα, τον ΕΟΠΥΥ, με κανονική κοστολόγηση των πράξεων, χωρίς να βασίζονται στην αιώνια ‘επαιτεία’ από την Πολιτεία για τη χρηματοδότησή τους.
Αναφέρθηκε ακόμα στην πρότασή του για ένα σύστημα βιώσιμου υλικοτεχνικού εξοπλισμού για τα νοσοκομεία, με τη σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Δεν γίνεται να περιμένουμε μόνο το ΕΣΠΑ, το Ταμείο Ανάπτυξης ή τη δωρεά κάποιου ευεργέτη για την ανανέωση του εξοπλισμού γιατί τα μηχανήματα έχουν ένα χρονικό διάστημα ζωής και ημερομηνία λήξης.
Ο κ. Πνευματικός τόνισε ότι «ο Έλληνας πολίτης, ο ασφαλισμένος, έχει δικαίωμα στην καλύτερη περίθαλψη που είναι διαθέσιμη παγκόσμια αυτή τη στιγμή» άλλα είναι δύσκολο να βρίσκονται οι πόροι κάθε φορά για να είμαστε στην αιχμή του δόρατος.
Αναρωτήθηκε που είναι το κακό να υπάρχει π.χ. ο πιο σύγχρονος μαγνητικός τομογράφος στο δημόσιο νοσοκομείο, τον οποίο θα διαχειρίζεται ιδιώτης, και ο πολίτης να κάνει κανονικά την εξέτασή του, χωρίς να πληρώνει τίποτα παραπάνω. Με τον ίδιο μηχανισμό, μπορεί ο ιδιώτης να ανακαινίσει το κτίριο ενός νοσοκομείο και να αποπληρώνεται από το ίδιο το νοσοκομείο κατά πράξη, ανάλογα με τα περιστατικά και τις νοσηλείες.
Τέλος, ο κ. Πνευματικός αναφέρθηκε στη θέσπιση κινήτρων για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, για οικονομική και επαγγελματική εξασφάλιση, ώστε να παραμείνουν και να ενισχύουν το ΕΣΥ. Αναφέρθηκε στις δωρεές που έχουν γίνει σε εξοπλισμό για τις ΜΕΘ, όπως της Βουλής και του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, αλλά το πρόβλημα είναι ότι για να εκπαιδευτεί ένας γιατρός, εντατικολόγος, αναισθησιολόγος ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στο πεδίο της ΜΕΘ, χρειάζονται 2-3 χρόνια εκπαίδευσης. Στην πανδημία, δυστυχώς, έγινε εμφανής η αδυναμία του συστήματος να πληρώσει αυτές τις θέσεις.
Χρειάζεται, λοιπόν, διπλό κίνητρο για τους γιατρούς: καλύτερες αμοιβές και εξασφάλιση ότι θα απορροφηθούν στο σύστημα αφού τελειώσουν την ειδικότητά τους, και δεν θα είναι δέσμιοι του τίτλου του «επικουρικού» με ετήσιες συμβάσεις. «Φανταστείτε έναν άνθρωπο 37 χρονών που θέλει να ξεκινήσει οικογένεια, να έχει διαρκώς την αγωνία αν θα του ανανεώσουν τη σύμβαση. Το ζούμε καθημερινά με γιατρούς δίπλα μας στο νοσοκομείο» σημείωσε ο κ. Πνευματικός.
Ανάλογα κίνητρα χρειάζονται και για τους νοσηλευτές, αφού, όπως είπε, χωρίς αυτούς δεν λειτουργεί το σύστημα. «Στις ΗΠΑ, οι βασικοί πυλώνες της μονάδας είναι οι νοσηλευτές. Η εμπειρία τους είναι εξωφρενική. Πρέπει να βρούμε τρόπο να τους πληρώσουμε, όχι μόνο στις ΜΕΘ αλλά παντού, σε κάθε μονάδα» είπε.
